Slow living: verlangzaam je leven en geniet meer, ja ook van chaos

Fast food, social media, internet, tv-programma’s: we voelen ons soms allemaal opgesloten in deze steeds sneller draaiende wereld. Althans: het voelt alsof we sneller draaien. De aarde draait nog even snel, alleen wij, als mensen, zijn een stuk sneller gaan leven. Of je het echt leven kan noemen, weet ik overigens niet. We zijn ‘tijd kwijt’ aan dingen, proberen te multitasken en falen heimelijk, proberen de ideale situatie te creëeren door gauw kind in bed te pleuren, een yoga-lesje mee te pakken en dan uitgeput en niet voldaan in bed te liggen.

Enkele jaren geleden hoorden we veel over mindfulness. Mindful, dus vooral in het hier en nu, bezig zijn met wat je deed. At je een bonbon? Dan at je alleen die bonbon – sorry, dit is het enige wat me is bijgebleven – en oh ja, een stiltedag van 8 uur lang. 8 uur lang niet praten. Toen ik de mindfulnesslerares van de proefles vroeg of die 8 uur stilte écht moest, zei ze: “Je bent toch als je alleen bent ook stil?” Nou, eerlijk gezegd niet. Ik praat tegen alles. Mijn katten. Mezelf. Mijn plantjes. Mijn fruit. Mijn koffie. “Zo, lekker, bakje koffie” en dat mocht dus niet. Newsflash: ik heb de mindfulness-cursus niet afgemaakt.

En nu is daar slow living. Althans, het bestaat al een tijdje en het klonk voor mij altijd als iets zweverigs. Voor mensen die hun planten in leven kunnen houden. Die hun borduurwerkjes daadwerkelijk afmaken en niet op 90% van het werkje een nieuw pakket bestellen bij Iris Borduurt. Gelukkig schreef Jennie Gielen, de bosbabe van Nederland (nee, niet bossbabe, ja ook, maar vooral toch BOSbabe!) een e-book over Slow Living. Ik kocht het boek en ben overtuigd: ik kan dit ook!

Voor wie is slow living?

Voor je roept dat slow living niet voor je is weggelegd, heb ik een belangrijke boodschap. Iedereen kan aan slow living doen. Het betekent namelijk dat je controle hebt over hoe je omgaat met je tijd. Jij bepaalt de ‘regels’ van slow living. Er zijn verschillende manieren van slow living, zo kun je aan slow parenting doen – bewust met je kindje bezig zijn – aan slow food, slow home, slow work en slow fashion. Ik bleek al aan enkele vormen van ‘slow living’ te doen. Zo ben ik een grote voorstander van slow fashion en koop ik alleen nog maar kleding wanneer iets niet meer te maken is of te klein is. Ik ben drie jaar geleden begonnen met een duurzamere kledingkast en dat zie ik. Truien van drie jaar geleden zien er nog uit alsof ik ze vorige week heb gekocht.

Slow parenting lukt steeds meer. Zo zijn er momenten in ons gezin dat alles aan de kant gaat: geen telefoon, geen iPad en alleen tijd voor elkaar en het ritme van onze kleuter. Zo kunnen we samen twee uur doen over het bakken van 5 koekjes, die ik in mijn eentje in 10 minuten klaar zou hebben. Voelt het als tijd verspillen? Nee. Het is iets van hem en mij samen. En niet alleen op dat moment. De momenten dat hij op school aan zijn juf trots vertelt dat hij vanmiddag koekjes gaat bakken met mij, geeft me altijd tranen in mijn ogen. Het geeft hem zoveel zelfvertrouwen, iets in een wereld waarin alles zo snel gaat, zo hard nodig is. Als iemand aan hem vraagt of hij me dan helpt, zegt hij – gelukkig – vol trots dat ik hém mag helpen. De wereld door zijn ogen bekijken, komt dan binnen handbereik.

Over het boek Slow Living – langzaam leven in een snelle wereld van Jennie Gielen

Het e-book van Jennie Gielen: Slow living met als ondertitel Langzaam leven in een snelle wereld, bestaat uit 45 praktische pagina’s en prachtige foto’s. Het boek kost €9,95 en is na aanschaf direct te lezen op je telefoon of laptop.

Ik merkte dat ik nogal gehaast het boek begon te lezen. Jennie heeft een vlotte schrijfstijl, waardoor mijn haastgevoel even explodeerde. Omdat ik het boek van mezelf moest waarderen op een slow manier, draaide mijn hoofd overuren. Tot ik dacht: ho, stop. Slow living, in het moment. Althans, dat is het voor mij. Even geen mentale to do lijstjes, maar even een stap opzij. Zo schrijft Jennie in het hoofdstuk ‘Wat is slow living voor mij?’ dat het ook betekent dat ze haar telefoon alleen gebruikt wanneer zij het wil én het aan de kant legt als ze bij haar familie en vrienden is. Vanuit mijn ooghoek zag ik mijn iPhone liggen. Klaar om opgepakt te worden. Dus schoof ik mijn telefoon even onder de dekens. Ik laat me even niet leiden door dat ding.

Het boek is niet heel dik, maar dat hoeft niet. Je wil niet het idee hebben dat je aan het eind van het e-book beloond zou moeten worden met een diploma. Iets wat ik wel had nadat ik Nooit meer te druk van Tony Crabbe las. Je leest het boek van Jennie zo uit, maar je hoofd blijft er mee bezig. Zo kijk ik om me heen en zie ik spullen die ik nauwelijks gebruik die toch in de weg liggen en me een onrustig gevoel geven en kijk ik nu al uit naar het ‘feestje’ wat wij morgenavond thuis hebben. Zo noemen wij onze gezinsavonden namelijk. Onze kleuter weet ook wat dat betekent. We maken alles in huis donker, zetten lekkere dingen op tafel, halen friet en kijken met zijn drieën een film, stoeien, knuffelen, kletsen en spelen totdat de kleuter zo is uitgeput, dat hij, ver na zijn bedtijd, in ons bed belandt.
Slow food, daar doen we niet aan, maar dat hoeft ook niet. Slow living past namelijk bij jouw leven, hoe je het ook inricht!

Conclusie over het e-book Slow Living

Ik geef dit boek 4 sterren. Ik had gehoopt dat het wat dikker zou zijn en ook in zou gaan op mindfulness en wellicht de verschillen hiervan. Het hoofdstuk over Perfectionisme zou ik graag wat meer uitgebreid hebben gezien en wellicht wat meer verhalen van andere mensen die ook aan Slow Living doen, zodat je net dat stukje meer kan meepakken, had het voor mij vijf sterren gemaakt. De handige opdrachten én de wetenschap dat Jennie zeker practicet wat ze preachet op onder andere haar Instagram, maken dit boek zeker de moeite waard!