Dit is het slechtste advies rondom slaapproblemen bij jouw peuter (en de beste)

Je zal het maar hebben, gezegend zijn met een peuter die het liefst tussen jou en je partner in slaapt, roept dat hij te weinig ruimte heeft en jou vakkundig en weinig subtiel het bed uit weet te werken. Om dan vervolgens wel boos te worden dat je niet meer naast hem in bed ligt. Of wat dacht je van een peuter die gewoon lekker op blijft en naast jou op de bank commentaar geeft op je favoriete karakters uit de serie die je bingewatcht. Been there, done that, mijn peuter heeft nachtbraken geperfectioneerd en heeft mij geleerd een tijd te leven op slechts drie uur slaap. Ik raad het je af. Zo raad ik je ook af om naar adviezen om je heen te luisteren die indruisen tegen je intuïtie. Hoewel alle adviezen goedbedoeld zijn, kan het zelfs averechts werken. De slechtste benoemen we hier en uiteraard vertellen we je ook hoe je wel de slaapproblemen bij je kind kan aanpakken!

“Negeer je kind en laat het in bed”

De wekkermethode ken je wellicht. Deze methode wordt veelvuldig ingezet bij het programma Eerste Hulp Bij Opvoeden: Jo Frost helpt wanhopige ouders hun kinderen terug in bed te krijgen. Negeren is het devies. Althans, dat is wat lijkt op tv. Want dit is niet wat er daadwerkelijk gebeurt. De wekkermethode is iets anders dan je kind negeren. Je kind negeren wordt vooral geroepen door mensen die zeggen dat we de huidige generatie rot verwennen. Dat we te veel aandacht geven en dat ‘vroeger in hun tijd’ je gewoon een pak slaag kreeg. Slapen zal je, kreng! Dit is niet meer hoe we de opvoeding tegenwoordig voor ons zien. We willen blije kinderen die goed slapen en geen babyfoon die uitslaat omdat dat kind de boel bij elkaar gilt. Dus: nee, negeer je kind niet. De wekkermethode kun je proberen, uiteraard, maar dit helpt ook pas als alle randvoorwaarden in orde zijn. En dat is dus ook het allerbeste advies wat wij je kunnen geven. Regel die randvoorwaarden.

Creëer de juiste randvoorwaarden om je kind te laten slapen

Slaap jij fijn in een slecht bed, een slecht ingerichte kamer, een verkeerd hoofdkussen of als er veel lawaai is? Nee, natuurlijk niet. Dit geldt ook voor jouw kind. Het is echt belangrijk dat je een goed en veilig kinderbed hebt voor jouw kleintje. Maar niet alleen het bed is belangrijk. Neem je kind mee in het hele proces. Soms is je kleintje nog niet toe aan zijn eigen kamer en wil hij dichtbij jou zijn en soms is de stap nog net iets te groot. Dat betekent dat je het leuk moet maken om te gaan slapen. Hoe je dat doet? Door de slaapkamer aan te pakken, natuurlijk!

Pak samen met je peuter de slaapkamer aan

De grote ommezwaai van ons bed naar zijn eigen bed, kwam voor de peuter toen hij mocht helpen zijn kamer in te richten. We hebben één muur behangen, daar een grote muursticker op geplakt die hij zelf heeft uitgekozen en een prachtig peuterbed gekocht als verrassing, omdat hij zo zijn best had gedaan. Hij was zo trots op zijn Mickey Mouse bed, dat hij het hele slaapritueel midden op de dag wilde oefenen met mij, met papa en met al zijn knuffels. ‘s Avonds in zijn bed slapen was die eerste avond spannend, maar tegelijkertijd voelde hij zich zo stoer. Hij had namelijk ook de schroevendraaier vast mogen houden, had geholpen en zijn bed – uiteraard met hulp – zelf opgemaakt.

Het bed moet een veilige plek worden voor je kind

En dat is ook meteen wat het gevolg was van het aanpakken van zijn kamer: hij voelde zich veilig in zijn nieuwe bed op zijn eigen slaapkamer. Als een kindje niet wil slapen in zijn eigen bed, of vindt dat jij bij hem moet blijven, dan is er een grote kans dat hij zich onveilig voelt. Dan kun je boos worden of er geen aandacht aan geven, maar je lost het probleem niet op. Belangrijk is dus dat die slaapkamer veilig wordt.

Slaapritueel: houd hier aan vast

Als de slaapkamer in orde is met een mooi peuter- of kinderbed, dan is het belangrijk dat je kind ook daadwerkelijk weet dat hij daar moet slapen. Dat is de eerste nacht misschien nog lastig. De tweede nacht ook, maar na een week moet je toch wel echt verschil merken. Als je maar volhoudt. En daar zit vaak het probleem voor ons als ouders. We zijn uitgeput en willen zelf rust. Toch ben jij er op de lange termijn niet bij gebaat. Hoewel ook ik roep dat mijn kind vast niet nog bij mij in bed ligt als hij zestien is, vind ik het heerlijk dat hij nu met een half uur in zijn eigen bed ligt te snurken. Snurken, ja. Heeft ie van zijn vader.

Naast dat bed, is het slaapritueel belangrijk. Dit is persoonsafhankelijk. Wat wel belangrijk is, is structuur. Doe dus altijd hetzelfde. Maak een slaapritueel niet te lang en zorg dat het duidelijk is. Zo is het bij ons: tandenpoetsen, even verstoppertje spelen, omkleden, een verhaaltje voorlezen, klein slokje water en dan krijgen alle knuffels een kus van mama. En vooruit, dan toch nog een kus voor de peuter zelf, die giechelend ertussenin ligt. Bij opa en oma is er weer een ander ritueel. Het maakt voor de peuter niets uit, zolang ik maar niet ineens het ritueel omgooi, want dan pakt dat kind dit geheid aan om stennis te schoppen. Geef je kind een vinger en ze pakken niet alleen je hand, maar ook je arm tot aan je schouderblad erbij.

Kortom: slaapproblemen met je peuter of kleuter? Zorg voor goede randvoorwaarden zoals een goed kinderbed, een duidelijk slaapritueel en een portie geduld. Succes!